بيابان هم باشي حسين ع آبا

پروردگارا

 

به من آرامش ده ،  تا بپذيرم آنچه را که نمي توانم تغيير دهم.

 

دليري ده ،  تا تغيير دهم آنچه را که مي توانم تغيير دهم.

 

بينش ده ،  تا تفاوت اين دو را بدانم.

 

مرا فهم ده ،  تا متوقع نباشم دنيا و مردم  آن مطابق ميل من رفتار کنند.

 

اي خداي من! من با تو عهد مي بندم، تا خورشيد برمن طلوع وغروب ميکند،همواره ازيادتو وذکر تو غافل نباشم،

بيابان هم باشي حسين ع آبا...

غافل کند از کوتهي شب شکايتشب در نظر مردم بيدار بلندست.الهي، حلاوت وشيريني مناجات در شب رااز«من» مگير.چه لذت بخش است در دل شب،باتو به نجوا نشستن،چه همنشين وهمصحبتيوچه مصاحبتي.!!!!!اي پرونده ي من؛هرکه باغيرتو سفره دل گشود خاسرگرديد!!وهرکه باتوهمدم ورفيق شد،يارفيق من لارفيق له؛چه ازدست داد؟؟؟. بيابان هم باشي حسين ع آبا...ادامه مطلب

خبرم رسيد امشب که نگار خواهي آمد سر من فداي راهي که سوار خواهي آمد به لبم رسيده جانم، تو بيا که زنده مانم پس از آن که من نمانم، به چه کار خواهي آمد غم و قصه فراقت بکشد چنان که دانم اگرم چو بخت روزي به کنار خواهي آمد منم و دلي و آهي. ره تو درون اين دل مرو ايمن اندر اين ره که فگار خواهي آمد همه آهوان صحرا سر خود گرفته بر کف به اميد آن که روزي به شکار خواهي آمد کششي که عشق دارد نگذاردت بدينسان به جنازه گر نيايي، به مزار خواهي آمد به يک آمدن ربودي، دل و دين و جان خسرو چه شود اگر بدين سان دو سه بار خواهي آمد بيابان هم باشي حسين ع آبا...ادامه مطلب

در کنج دلم ، عشق کسي خانه ندارد

کس جاي در اين کلبه ي ويرانه ندارد

دل را به کف هر که نهم ، باز پس آرد

کس تاب نگهداري ديوانه ندارد

 

در انجمن عقل فروشان ننهم پاي

ديوانه سر صحبت فرزانه ندارد

تا چند کني قصه ز اسکندر و دارا

ده روزه ي عمر اين همه افسانه ندارد

ده روزه ي عمر اين همه افسانه ندارد

از شاه و گدا هر که در اين مي کده ره يافت 

جز خون دل خويش به پيمانه ندارد.

بيابان هم باشي حسين ع آبا...

آن نخل ناخلف که تبر شد

زما نبود .......

ما را زمانه گر شکند ساز مي شويم !!

 

 

 

بيابان هم باشي حسين ع آبا...

عشق ما را پي کاري به جهان آورده استادب اين استکه مشغول تماشا نشويم ............ ما بدين در نه پي حشمت وجاه آمده ايم.ازبد حادثه اينجا به پناه آمده ايم،رهرو منزل عشقيم وزسرحد عدمتابه اقليم وجود اين همه راه آمده ايم.  بيابان هم باشي حسين ع آبا...ادامه مطلب

آواز داد اختر بس روشنست امشب

گفتم ستارگان را مه با منست امشب

بررو به بام بالا از بهر الصلا را

گل چيدنست امشب مي خوردنست امشب

تا روز دلبر ما اندر برست چون دل

دستش به مهر ما را در گردنست امشب

تا روز زنگيان را با روم دار و گيرست

تا روز چنگيان را تنتن تنست امشب

تا روز ساغر مي در گردش است و بخشش

تا روز گل به خلوت با سوسنست امشب

امشب شراب وصلت بر خاص و عام ريزم

شادي آنک ماهت بر روزنست امشب

بيابان هم باشي حسين ع آبا...

از در درآ درآ که دلم بي قرار توست

گلزار من شکفته ي ابر بهار توست

اي روشنايي سحر اي لطف صبحدم بيدار چشم شب همه در انتظار توست

پنهان نمي شوي که تويي نور آفتاب

بيابان هم باشي حسين ع آبا...

  به يک پلک تـــو مـي‌بخشم تمـــام روز و شب‌ها را که تسکين مي‌دهد چشمت غم جانسوز تب‌ها را بخوان! با لهجه‌ات حسّي عجيب و مشترک دارم فضا را يک‌ نفس پُر کن بـــه هــــم نگذار لب‌ها را به دست آور دل من را چه کارت با دلِ مردم! تو واجب را به جا آور رها کن مستحب‌ها را دليلِ دل‌خوشـــي‌هايم! چه بُغرنج است دنيايم! چرا بايد چنين باشد؟... نمي‌فهمم سبب‌ها را بيا اين‌بار شعرم را به آداب تو مي‌گويم که دارم ياد مــي‌گيرم زبان با ادب‌ها را غروب سرد بعد از تو چه دلگير است اي عابر براي هــر قدم يک دم نگا بيابان هم باشي حسين ع آبا...ادامه مطلب

دنيا آنقدر ابدى نيست كه مهربانيهامان را ذخيره كنيم براى روز مبادا...

 

بازهم پنج شنبه و شب جمعه يادِ عزيزانى كه ديگر ندارمشان

 

يادشان كنيم با فاتحه و صلواتى

بيابان هم باشي حسين ع آبا...